1. Canlı yaratıkların, yer manyetik alanına ve ona benzer yoğunluktaki yapay manyetik alanlara gösterdikleri tepki ve duyarlılık. —2. Çeşitli organların (kalp, akciğer, beyin vb.) çalışmasıyla meydana gelen (çok zayıf) manyetik alan.
—ANSİKL. Fizyol. Kırçıl et sineklerinin (sar-cophaga) onda dokuzu, yatay bir düzleme göre kuzey-güney ya da doğu -batı doğrultusunda bir manyetik yönelime uyarak konarlar; kuşkusuz bu bir rastlantı değildir; kaldı ki, geri kalan % 10 da kesinlikle kuzey-batı ya da kuzey -doğu doğrultusunda konar. Bu sinekler 40 gausluk bir alana yerleştirilirlerse bu alana paralel ya da dikey olarak yönelirler. Buna benzer olarak, küçük bir salyangoz (nassorius), bir planarya (dugesia) yerleştirildikleri deneysel manyetik alanın yönüne ve şiddetine göre yer değiştirirler. Biyomanyetizm konusunda, çok çeşitli türlerde, özellikle volvox cinsi birhüc-relilerde olumlu sonuçlar elde edilmiştir. Kullanılan şiddetler 1,5 ile 5 gaustur (yer manyetik alanı aşağı yukarı 0,2 gaus). Yves Rocard'a göre insanda doğal man-’yetizme karşı yüksek derecede duyarlılık vardır; kişi, metrede i mıiıorstenen aşağı gradiyenleri kolaylıkla algılar ve metrede 2 ya da 3 miliörstet için çok belirgin bir algılama yeteneği gösterir. Bugün insan bedeninin biyomanyetik açıdan araştırılması olanağı vardır. Uzaktan yapılan v«e tümüyle zararsız olan bu araştırma, kûro-ner tıkanıklıklarını, dölütteki kalp şekil bozukluklarını ortaya çıkarabildiği gibi, mesleki konyozların gözetimine de (kaynakçılarda, amyantla çalışanlarda) yaramaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder