Türk şair, şeyhülislam (İstanbul 1601 - ay. y. 1653). Rumeli kazaskeri Abdülaziz Efendi’nin oğludur. Dedesi ünlü bilgin ve tarihçi Hoca Sadettin Efendi’dir. iyi bir öğrenim gördü. İstanbul’da çeşitli medreselerde müderrisliklerde bulundu. Selanik (1631) ve Halep (1633) kadılıklarına atandı, Halep valisi Ahmet Paşa ile geçinemeyince Kıbrıs’a sürgün edildi (1635). Affedildikten bir süre sonra Şam (1638), Edirne (1644) ve Bursa (1645) kadılıklarına atandı, Anadolu (1 646) ve Rumeli kazaskeri (1647) oldu. Mehmet IV'ün padişahlığının ilk yıllarında şeyhülislamlık makamına getirildi (1650). O dönem yönetiminin bozuk düzenine kapılmadığı için birhayli düşman kazandı. Tütünün haram olmadığına dair verdiği fetva üzerine mevkisi iyice sarsıldı, hukuki bir nedenle İzmir’in İngiliz konsolosunu konağına hapsetmesi üzerine de görevden alınıp sürgüne gönderildı (1651); aynı yıl geri çağrılıp ikinci kez şeyhülislamlık makamına getirildi. Devrinin önemli şairlerinden sayılan Bahaı, edebiyatta şeyhülislam Yahya yolunda yürümüş ve dindışı konularda şiirler yazmıştır. Divanında tevhid, münacaat, na’t gibi dini şiirler yoktur. Özellikle rindane gazelleri çok sevilmiş, bunlara pek çok nazire ve tahmis yazılmıştır. Divan’ı basılmıştır (1933). [-* Kayn.]
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder